woensdag 8 januari 2014

Saskia Maaskant, Kieuw

Sommige boeken springen meteen in het ook. Dat was het geval bij 'Kieuw' van Saskia Maaskant. De rug van het boek had in de bibliotheek het label '2013' meegekregen. Even kijken dus. De voorkaft lijkt een bed vol zeewier, waarop een fotokader rust met daarin een wazige foto van een meisje. Op het glas van het kader liggen waterdruppels. Het ziet er allemaal vrij mysterieus aan en mijn nieuwsgierigheid was geprikkeld. 

Centraal in het boek staat het liefdesverhaal van Filia's oma en Kay, een vreemde jongen naar wie de titel verwijst. Filia zelf, een jaar of achttien, mocht jarenlang niet buiten komen van haar oma, want de wereld is niet te vertrouwen. Kers, Timber en Waldemar zijn het daar niet mee eens, maar zullen zij erin slagen Filia te bevrijden uit haar 'aquarium'?

'Kieuw' is vakkundig opgebouwd uit een afwisseling tussen Filia's besloten wereld waarin barstjes ontstaan en het dagboek van Omafélie waardoor ze haar zonet overleden oma beter leert begrijpen. Het is geen spannend boek, maar er gebeurt wel vanalles en je wil te weten komen welke rol de personages in elkaars leven zullen spelen of al gespeeld hebben. 

Heel veel aandacht ging ook naar de vormgeving. Behalve de mooie kaft, vallen ook de vele foto's en pentekeningen in retrokleuren op. Ook Omafélies dagboek en Filia's dromen kregen een extra kleurtint. 

Wat ik af en toe nog wat miste was wat meer diepgang bij sommige personages. Alleen oma en Filia krijgen drie dimensies, de anderen leer je nogal oppervlakkig kennen.

Dat hoeft de pret niet te bederven. 'Kieuw' is best een mooi boek, zeker als je van een retrosfeer houdt. De schrijfster gebruikt heel wat symboliek, ook in de namen van de personages. De twee verhaallijnen hadden van mij ook elk hun eigen leven mogen leiden, maar dan waren het twee heel verschillende boeken geworden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten